«پارکور» را اولین بار فرانسوی ها اختراع کردند، اما هیجان و تحرک زیاد این ورزش سالها است که آن را به کوچه های تهران هم کشانده است.

«ریموند بل» به همراه دوستانش به دنبال اختراع حرکاتی کارا و مناسب برای استفاده در تعقیب و گریزها بود و «داوید بل» فرزند او که به همراه پدر از کودکی تمرین می کرد این ورزش را با ترکیب با حرکات ژیمناستیک و به هدف کمک به دیگران در مواقع اضطراری توسعه دادند.

«داوید بل» هدف «پارکور» را «رسیدن به به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد.» او پارکور صرفاً ورزشی برای نشان دادن هنرهای اکروباتیک نمی داند بلکه رسیدن به مقصد با حرکات پارکوری را هدف این ورزش معرفی میکند، «بل» همچنین پارکور را ورزشی می داند که در آن ورزشکار از حرکاتش لذت می برد نه اینکه آن را برای نمایش در مقابل دیگران انجام دهد.

پارکور توسط «امیرحسین ایمانی» و«کوشا فتحی نژاد» وارد ایران شد و توسعه پیدا کرد، حالا این ورزش در کشور ما ده سالی عمر دارد و تیمهای ورزشی مثل «شفق»، «بن هدز»، «فراز» ، «شاهرگ» و «تایگر پارکور» از شناخته شده های این ورزش هستند.

در ویدئویی که مشاهده می کنید «علی نینجا» به همراه گروهش در کوچه پس کوچه های اکباتان تمرین می کنند و برای شما از پارکور می گویند. 

ویدئوی پارکور کاری از بادبادک است که آنرا را «حنیف شعاعی» فیلمبرداری کرده، «مهران افشار نادری» مونتاژ و صداگذاری آن را انجام داده است و «شهاب شهسواری» اجرای این اثر را به عهده داشته است.