متین معززی، دوچرخه سوار و اسکیت‌باز مشهور ایرانی، از تجربه خود در روزهای آخر دی‌ماه نوشته است:

چند كلمه تأسف و درد...
ممنونم از همه ى عزيزانى كه حامى ورزشكاران هستن حتى با يك كلمه حرف.
يه سرى هم هستن فكر ميكنن كارشون درسته و به ما انرژى ميدن ولى اشتباه ميكنن
مردم عزيز شهر و كشورم، مامجبوريم تو جاده تمرين كنيم بوق زدن شما مارو خوشحال نميكنه فقط عصبى ميشيم يا ميترسيم و خستگيمون صد برابر ميشه اصلاً لازم نيست وقتى مارو ميبينيد دستتونو بكوبيد روى بوق...
و اما حرف اصلى...
امروز تمرين بودم يك موتور با آخرين سرعت اومد كنارم چسبوند به دوچرخه و با لگد منو پرت كرد تو جاده!
چى ميشه يه آدم به اين سطح از شعور ميرسه؟ با خودش چى ميگه؟! اگر به يك دختر در حال تمرين لگد بزنه چه حس خوبى پيدا ميكنه؟!؟؟ خيلى دارم فكر ميكنم كه چطور ميشه كه يك نفر اين كارو انجام ميده
اگر بيمار هستيد خودتونو درمان كنيد اگر بيمار روانى تو خونه داريد ببريد درمانش كنيد.
كلى زخم رو دست و پامه و اميدوارم زانوم دوباره ضربه ى بدى نخورده باشه...