تشکیل کیسه و افتادگی پوست دور چشم ها اصولا ارثی بوده و معمولا با بالا رفتن سن به وجود می آید هر چند که زودتر هم ممکن است ایجاد گردد. در حالت عادی پوست این مناطق ظریف تر بوده و به زیر پوست محکم چسبیده نیست.
به تدریج که شخص پیر می شود برخی از عضلات و بافت های زیرین تحلیل می رود و پلک پایین می افتد و چین می خورد.

وقتی کیسه ها بزرگ باشند ممکن است قیافه را تغییر دهند که یک مشکل اجتماعی و اقتصادی است، به خصوص اگر شخص جوان باشد. اقدامات آرایشی کار زیادی نمی توانند بکنند.

 با هر پلک زدن(که در طی دوران زندگی شما میلیاردها بار رخ می دهد) عضلات و پوست پلک های فوقانی قدری کشیده می شوند ولی فیبرهای الاستیک موجود در پوست، آن ها را به موقعیت طبیعی خود باز می گردانند.

 در طول زمان، پوست و عضلات پلک بالا طویل تر می شوند و در نهایت یک چین کوچک پوستی به دلیل پوست اضافه، به وجود می آید که به سمت خارج برجسته شده و روی پلک آویزان می شود. در بعضی افراد، این پوست حتی تا روی مژه ها می آید و در فرد، ایجاد احساس ناراحتی کرده و نگاه کردن به سمت بالا را مشکل می سازد. اگر مشکل شدید باشد، فرد متوجه محدودیت دید خود توسط پلک پایین افتاده می شود.

ایجاد پوست اضافه در پلک بالا می تواند به دلیل پایین افتادگی ابرو باشد. در این موارد، جراحی پلک به تنهایی نمی تواند نتیجه ایده آل به دنبال داشته باشد.

 پایین افتادگی پلک تحتانی، به صورت کیسه های زیر چشم، خود را نشان می دهد. تقریبا هر فردی در این ناحیه دچار درجاتی از افتادگی است. نیروی جاذبه زمین و افزایش سن، مهمترین عوامل در این زمینه هستند ولی حتی افراد جوان نیز ممکن است دارای ذخیره چربی اضافه در زیر چشم ها باشند.

چشم ها توسط لایه ضخیمی از بافت چربی محاصره شده اند که توسط یک غشاء در محل خود محکم شده است. در طول زمان این غشاء سُست می شود و به بافت چربی، اجازه حرکت به سمت پایین را می دهد. پوست و عضله، توسط بافت بیرون زده، کشیده می شوند و ایجاد بیرون زدگی پُف آلودی را می کند که نمی توان آن را با مواد آرایشی مخفی نمود.

این مشکل اغلب صبح ها بدتر است زیرا در حالت دراز کشیده، مایع در بافت چربی جمع می شود بعد از بلند شدن از خواب، جاذبه زمین مایع را بیرون می کشد ولی اگر بافت چربی اضافه، زیاد باشد، زمان بیشتری برای خروج مایع از آن و کاهش تورم لازم است.

چند تکنیک ساده هم می تواند منجر به کاهش تورم در پلک ها شود از جمله:

* هرگونه تمرین و فعالیتی که بتواند به طور غیر مستقیم روی چشم، انجام شده و مواد را به سمت پایین بکشد، در تخفیف و از بین بردن سریع پُف مؤثر است. دویدن ساده، بالا و پایین پریدن و حتی بالا رفتن از پله ها از این دست فعالیت های ساده به شمار می روند.

* برای کاهش پُف ها، یک کیسه یخ را روی پُف و در اطراف محل آن قرار دهید. به مدت 1 تا 2 دقیقه با انگشت میانی تان به سرعت و با ملایمت روی ناحیه پُف کرده ی زیر چشم ضربه بزنید.

* گاهی پرهیز از غذاهای شور و یا موادی که به آن حساسیت دارید به شما کمک خواهد کرد.

* استفاده از مواد آرایشی مخصوص چشم های حساس می تواند در کاهش تورم موثر باشد.

* بهتر است فرم ژل را برای کرم های روز و شب خود استفاده کنید و سعی کنید تماس کرم با ناحیه دور چشم را به حداقل برسانید یا لایه نازک کِرِم را روی مرز استخوانی زیر چشم بزنید ولی مواظب باشید که کرم به ناحیه ای که دقیقا زیر پلک است نرسد.

چگونه پف زیر چشم را پنهان کنیم؟
با وجود راه حل دکتر رید، بهتر است فوراً سراغ جراحی پلاستیک نروید. اگرچه خواب کافی ازبین‌برنده آن نیست اما راه‌هایی برای پنهان کردن آن در این فصل وجود دارد.

دیان داستینگ، آرایشگر هنرمند، چند راه برای پنهان کردن آن دارد. او پیشنهاد می‌کند از کرم‌های چشم و پوشش دهنده‌های معمولی برای پوشش دایره‌های سیاه استفاده کنید. برای این کار:

• ابتدا این ناحیه را مرطوب کنید. زیر چشم را با کرم‌های دور چشم چرب کنید تا هر گونه خشکی آن برطرف شود. سپس از کرم پودری با SPF 15 استفاده نمایید. SPF 15 افشانه‌های سبک مطلوبی دارد که به کاهش دایره‌های تیره کمک می‌کند.

• از پوشش دهنده‌ها به درستی استفاده کنید. حتما پوشش دهنده‌ها را به گوشه چشم بمالید زیرا این ناحیه، تیره‌ترین قسمت است. پوشش دهنده را فقط به قسمت‌های تیره بمالید. اگر به نواحی روشن‌تر بمالید، پوست صورتتان بسیار روشن می‌شود.

• از مناسب‌ترین رنگ استفاده کنید. با توجه به توصیه داستینگ کرم پودری هم‌رنگ با تونالیته پوست خود انتخاب کنید. دقت داشته باشید که از رنگ‌های خیلی روشن یا خیلی تیره استفاده نکنید. بدین ترتیب، توجه افراد را به پف زیر چشمتان را بیشتر می‌کنید.